Biyernes, Oktubre 29, 2010

Ang Nahalukay (na Tula) sa Basura


lahat ng sulok kakalkalin
hapdi ng tyan tatawirin
makikipag-unahan sa dilim
may maisubo lang at makain.

napapaawit ang mga bangaw
sa bawat kagat,
sila'y napapahiyaw.
"oh, spaghetting gumagalaw.
kay sarap mo,
kahit umaalingasaw"

napapasayaw ang mga ipis,
lilipad lipad
sa sobrang inis.
"oh, kaysarap naman lantakan,
inuuod na beef-steak".

kahit paano hapdi ng tyan
nawawala din.
matapos kong ubusin
pagkain sa dilim.
"hay salamat kami naman!"
sigaw ng mga ipis at bangaw.

at wala silang kaalam alam...

ako ngayo'y nasusuka
gutom sa utak, di nawawala.
gutom sa pag-asang makaahon,
kahit di alam kung saan
ito naroon ngayon.

walang magagawa
kundi ipikit ang mga mata.
di alam kung muling didilat pa
o tuluyan nalang mangingisay
sa ilalim ng tulay.
kakainin ng mga daga,
mas malaki pa sa pusa.